De tarsaal tunnel syndroom is een aandoening aan de voet en enkel die weinig bekend is bij het publiek, in tegenstelling tot zijn tegenhanger aan de hand, het carpaal tunnel syndroom.
Tarsaal tarsaal tunnelsyndroom komt veel minder vaak voor, maar sommige specialisten beweren dat het vaker voorkomt dan wordt aangenomen en dat de symptomen worden verward met die van andere voetkwalen. de symptomen worden verward met andere aandoeningen van het zenuwstelsel van de voet en de onderste ledematen en het zenuwstelsel van de onderste ledematen.
Daarom vragen steeds meer artsen om een gedetailleerd onderzoek van patiënten met neurologische problemen in de voet en enkel om dit tarsaal tunnel syndroom.
Klinisch wordt tarsaal tarsaal tunnelsyndroom manifesteert zich met pijn aan de binnenkant van de enkel, voet en zool, vooral tijdens het lopen of sporten, en verbetert met rust.
Het kan gepaard gaan met paresthesieën, tintelingen en een brandend gevoel langs de lengteboog en het plantaire gebied van de tenen en voorvoet.
We zullen uitleggen wat deze kwaal is en hoe u hem kunt behandelen.
Wat is tarsaal tunnel syndroom?
De volledige medische naam van deze pathologie is tarsaal tunnelsyndroom en bestaat uit een compressie van de n. tarsalis posterior of een van de takken ervan, zoals de n. plantaris lateralis en de n. plantaris medialis.
De tarsale tunnel is een osteofibreuze structuur in de vorm van een kanaal. bevindt zich aan de binnenkant van de enkel. Hij loopt onder de m. abductor digitorum door.
Het “dak” wordt gevormd door het ligament “flexor retinaculum” dat van de interne malleolus naar de calcaneus of het hielbeen loopt.
Dit ligament (flexor retinaculum) is verantwoordelijk voor de stabiliteit van de buigpezen. Door dit ‘kanaal’ lopen de n. tibialis posterior en zijn takken.
Wanneer deze structuur ontstoken raakt, drukt het op deze zenuwen, wat pijn, gevoelloosheid en krachtverlies in de voet veroorzaakt. Het aantal jaarlijks gerapporteerde gevallen is erg laag in vergelijking met het vergelijkbare syndroom aan de hand.
Zelfs enkele gevallen van voorste tarsale tunnelsyndroom voorste tarsaal tunnel syndroomwaarbij de diepe peroneus onder druk komt te staan wanneer deze onder het extensor retinaculum aan de bovenkant van de enkel doorloopt.
Wat veroorzaakt tarsaal tunnelsyndroom achteraan?
Hoewel er verschillende oorzaken zijn geïdentificeerd voor tarsaal tunnelsyndroom achteraanzijn de belangrijkste traumatische gebeurtenissen, overmatige belasting of stress, of aangeboren of verworven afwijkingen in de biomechanische vorm en functie van de voet.
Tot de traumatische gebeurtenissen die kunnen leiden tot tarsaal tunnelsyndroom zijn onder andere fracturen van het hielbeen, fracturen van de interne malleolus en verstuikingen.
Dit type letsel veroorzaakt ontsteking en verdikking van het ontsteking en verdikking van het ringvormige ligament, dat op de n. tarsalis drukt binnen de nauwe ruimte van de tarsale tunnel.Dit type letsel veroorzaakt een ontsteking en verdikking van de ringvormige band, die op de n. tarsalis drukt binnen de nauwe ruimte van de tarsale tunnel.
De gerelateerde gevallen van overbelasting van de voet komen voor bij mensen die herhaalde en krachtige bewegingen maken ter hoogte van de enkel en voet, zoals springen en hardloopsporten.
In deze gevallen kunnen inwendige bloedingen en weefselontstekingen optreden, die druk uitoefenen op de nervus tibialis.
Aan de andere kant zijn voetafwijkingen zoals platvoeten of valgusvoeten Platvoet of valgusvoetkunnen de tarsale tunnel beïnvloeden door de druk en spanning op de pezen en buigspieren van de tenen te verhogen.
In mindere mate kan dit syndroom optreden na ontstekingsprocessen van de pezen en aderen van de voet en het onderbeen, veroorzaakt door de aanwezigheid van spataderen of cysten.
Ten slotte kunnen sommige systemische systemische ziekten kunnen de zenuwen van de ledematen en de zenuwen van de extremiteiten aantasten en dit syndroom veroorzaken. Hieronder vallen onder andere reumatoïde artritis, diabetes en hyperthyreoïdie.
Wat zijn de symptomen van het tarsaal tunnel syndroom?
De tarsaal tunnel syndroom manifesteert zich meestal met pijn aan de binnenkant van de enkel, voet en het plantaire gebied van de voet, vergezeld van tintelend gevoelspierzwakte, krampen of branderig gevoel.
De pijn kan toenemen na lange wandelingen of bij het sporten, traplopen of tillen van zware voorwerpen. De diagnose van het tarsale tunnelsyndroom is gecompliceerd omdat de symptomen kunnen lijken op die van andere voetaandoeningen.
Tests zoals de Tineltest en de manifestatie van gevoelsstoornissen in de enkel en voet kunnen zeer nuttig zijn bij het opsporen van dit syndroom.
Tegenwoordig wordt elektromyografie gebruikt om Tegenwoordig wordt elektromyografie gebruikt om te bepalen of een tak van de zenuw samengedrukt is en niet goed functioneert. en niet goed functioneert. Deze methode is zeer waardevol voor het nauwkeurig diagnosticeren van tarsaal tunnelsyndroom achteraan. posterieur of anterieur tarsaal tunnelsyndroom of anterieur tarsaal tunnelsyndroom.
Wat zijn de behandelingen voor tarsaal tunnel syndroom?
De behandeling van deze pathologie hangt af van de oorzaak die de arts ontdekt, zoals systemische ziekten, afwijkingen in de vorm en functie van de voet, sport- of werkactiviteiten, enz.
De eerste stap is om de druk en pijn te verlichten met ontstekingsremmers en in sommige gevallen met anti-epileptica.
Inlegzolen om de stand van de voet te corrigeren, speciaal schoeisel en andere middelen om de voetafdruk te verbeteren worden ook vaak voorgeschreven. Bij ernstige ontstekingen worden vaak injecteerbare corticosteroïden voorgeschreven.
In tegenstelling tot andere voetproblemen is een corrigerende operatie een laatste redmiddel en wordt deze alleen toegepast in zeer ernstige gevallen, zoals zenuwcompressie door de aanwezigheid van tumoren of wanneer het retinaculum dringend geopend moet worden om de tibialiszenuw te decompresseren.
Artikel opgesteld door Clínica San Román
Gepubliceerd op 2-3-2020
