Een groot aantal voetafwijkingen bij pasgeborenen of jonge kinderen die vandaag de dag door artsen worden gezien, zijn gerelateerd aan geboorteafwijkingen die direct invloed hebben op de structuren van de voet of de zenuwen die de onderste ledematen beheersen.
Om de meest voorkomende problemen te begrijpen, is het eerst noodzakelijk om de verschillende soorten veranderingen te kennen die de voet kan vertonen en hoe ze medisch gecatalogiseerd zijn.
Wat zijn de afwijkingen die de voet van een kind kan hebben?
Een slecht gevormde voet of een voet die een onnatuurlijke positie vertoont, kan veranderingen vertonen in zijn lengte-, horizontale of dwarsas.
In het geval van afwijkingen in de lengteas hebben we de volgende gevallen:
- Talusvoet: Dit is een aangeboren misvorming waarbij de voet “opwaarts” gefixeerd wordt gehouden. Dit is te wijten aan het feit dat het bot dat de voet met het been (talus) verbindt, zich in een verkeerde positie bevindt. Het resultaat is goed en lost zich meestal spontaan op.
- Clubvoet: De voet wordt “op de tenen” gedrukt met een duidelijke voetboog.
- Platvoet: De voetboog heeft weinig ronding, waardoor de voet er vlak uitziet.
- Cavusvoet: De voet van de plantenboog vertoont een sterke verhoging. De tenen mogen gebogen blijven
Wijzigingen aan de verticale as omvatten problemen zoals:
- Geleidelijke voet: In dit geval is de voet niet meer in lijn met de middellijn van het lichaam.
- Clubfoot: De hiel blijft opvallend naar binnen georiënteerd.
- Loopvoet: De hiel is merkbaar naar buiten gericht.
Daarnaast zijn er veranderingen in de dwarsas zoals kanteling, waarbij de voetzool 30 tot 45 graden naar binnen is gekanteld, en pronatie, waarbij de hoek van de voetzool naar buiten wijst.
Wat zijn de meest voorkomende aangeboren voetafwijkingen?
We zullen de aangeboren voetafwijkingen die het vaakst door kinderartsen worden behandeld in detail beschrijven.
- Talus valgus voet: Dit is een van de meest voorkomende pathologieën onder voetmisvormingen. Het bestaat uit de voet die in een dorsale flexie staat en in een pronatiehoek wijst.
Deze aandoening kan ook optreden als gevolg van het feit dat het kind een open rug of een aangeboren heup dislocatie heeft.
Deze aandoening wordt gecorrigeerd met fysiotherapie of spalken die de voet in een anatomisch correcte positie houden, hoewel in sommige ernstige gevallen gipsverbanden moeten worden gebruikt om de positie te corrigeren.
- Cavus voet: Zoals hierboven vermeld, is een voet die een zeer duidelijke voetboog toont.
Soms gaat het gepaard met een afwijking van het hielbeen en de aanwezigheid van ingetrokken tenen of klauwtenen. Het genereert pijn omdat de stress van het lichaamsgewicht volledig op de hiel en de middenvoetsbeenderen valt.
Het is een zeldzame aandoening bij kinderen. De meeste symptomen verschijnen bij adolescenten of volwassenen.
Ongeveer 80% van de gevallen van cavusvoeten zijn gerelateerd aan neuromusculaire problemen die verband houden met genetische overerving, zoals motorisch hersenletsel, de ziekte van Charcot-Marie-Tooth en ruggengraatdysgrafie.
Milde gevallen worden behandeld met inlegzolen om de ondersteuning bij het lopen te verbeteren, en er wordt geopereerd wanneer de misvorming leidt tot een probleem met het lopen.
- Aangeboren klompvoet: De voet van het kind is gestrekt aan de voorkant, met een gecontracteerde kuit en een zeer duidelijke boog, die lijkt op de voeten van een danseres die op haar tenen staat.
Het komt vaker voor bij mannen, met een frequentie van 4,5 gevallen per 1000 geboorten.
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor dit probleem, waaronder aangeboren heupdislocatie, arthrogryposis of spina bifida.
Het wordt meestal behandeld met corrigerende gietvormen en fysiotherapie voor de eerste drie maanden van het leven. Bij 60% van de kinderen zal echter een operatie nodig zijn om de juiste voetpositie te bereiken.
- Aangeboren platvoeten: Dit is een vervlakking van de voetzool, die gepaard gaat met pijn en beperkte beweging, die optreedt vanaf de geboorte.Deze aandoening wordt behandeld met corrigerende gietvormen en chirurgie, vooral wanneer de diagnose te laat wordt gesteld.
- Tarsale coalitie als oorzaak van stijve platvoeten: Tarsale coalitie is de vereniging van een of meer tarsale beenderen. In dit geval is er een combinatie van de hielbeen met het scafoïdenbot. Deze afwijking leidt tot een stijve platte voet. Dit wordt gecorrigeerd met een operatie.
Belang van een vroege diagnose
Het is belangrijk om op te merken dat kinderen meestal worden geboren met een ontspannen, platte voet, die een fysiologische platte voet wordt genoemd, die zijn juiste vorm en stevigheid aanneemt tussen de leeftijd van 2 en 3 jaar.
Wanneer flexibele platvoeten in de puberteit en de volwassenheid aanhouden, kunnen ze behandeld worden met speciale inlegzolen in hun schoenen of met schoenen met een goede interne ondersteuning.
Het is belangrijk dat elke ouder zijn of haar baby zo snel mogelijk laat controleren om vast te stellen of er al dan niet sprake is van afwijkingen in zijn of haar voeten en om deze onmiddellijk te behandelen.
De overgrote meerderheid van de kinderpodiatrische pathologieën kan volledig of bijna 100% worden gecorrigeerd als de behandeling vóór de leeftijd van 3 maanden wordt toegepast.
Artikel uitgewerkt door de San Román Kliniek
Gepubliceerd op 19-6-2020
