Behandeling van pericatriciale pijn

5 de september de 2024

Pericatriciale pijn is een chronisch ongemak dat optreedt rond littekens na een operatie of verwonding en dat de levenskwaliteit van patiënten aanzienlijk beïnvloedt.
Op de afdeling Pijnbestrijding van Clínica San Román richten we ons op het aanpakken van dit type pijn door middel van een uitgebreide en persoonlijke aanpak, waarbij we geavanceerde technologieën en minimaal invasieve technieken gebruiken om blijvende verlichting te garanderen.

Wat is pericatricale pijn?

Pericatriciale pijn is een chronisch ongemak in de weefsels naast een litteken.
Deze pijn kan worden veroorzaakt door zenuwbeschadiging, abnormale littekenvorming of chronische ontsteking in het wondgebied.
Het komt vaak voor na grote operaties zoals keizersnedes, abdominale ingrepen of orthopedische reparaties, en treft ongeveer 10-15% van de postoperatieve patiënten.

Oorzaken van pericatriciale pijn

Pericatriciale pijn kan meerdere oorzaken hebben, waaronder:

  • Zenuwletsels: Tijdens een operatie kunnen zenuwen worden aangetast, wat kan leiden tot aanhoudende pijn in het genezen gebied.
  • Slechte littekenvorming: Hypertrofische of keloïde littekens kunnen pijn veroorzaken door abnormale weefseltrek.
  • Chronische ontsteking: De aanwezigheid van langdurige ontsteking in de weefsels rondom het litteken kan een constante bron van ongemak zijn.

Veelvoorkomende Symptomen

Pericyclische pijn kan zich op verschillende manieren manifesteren, afhankelijk van de aard van het litteken en de locatie.
De meest voorkomende symptomen zijn:

  • Aanhoudende of onderbroken pijn op de plaats van het litteken
  • Brandend of prikkelend gevoel
  • Extreme gevoeligheid voor aanraking
  • Beperking van beweging of flexibiliteit in de buurt van het litteken

Wat is pericardiale pijn

Diagnose van pericatriciale pijn

Een juiste diagnose is essentieel om de juiste behandeling te kunnen bieden.
In Clínica San Román omvat de diagnose van pericicatriciale pijn een gedetailleerde klinische beoordeling, waarbij de chirurgische voorgeschiedenis van de patiënt wordt onderzocht, het litteken wordt geanalyseerd en indien nodig beeldvormende tests worden uitgevoerd om zenuwbeschadiging of onderliggende complicaties vast te stellen.

Beschikbare behandelingen

De behandeling van pericatriciale pijn kan een multidisciplinaire aanpak vereisen die farmacologische therapieën, minimaal invasieve technieken en niet-farmacologische maatregelen combineert.
Op de pijnbestrijdingseenheid van Clínica San Román worden de volgende interventies toegepast:

Farmacologische therapie

De initiële behandeling bestaat meestal uit de toediening van pijnstillers, niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s) en, in sommige gevallen, antidepressiva of anti-epileptica, waarvan is aangetoond dat ze nuttig zijn bij de behandeling van neuropathische pijn.

Corticosteroïde injecties

Lokale steroïdeninjecties kunnen effectief zijn bij het verminderen van ontsteking en pijn rond het litteken.
Deze injecties worden rechtstreeks in het getroffen gebied gegeven en bieden langdurige verlichting.

Perifere zenuwblokkades

Bij zenuwblokkades worden lokale verdovingsmiddelen geïnjecteerd in de buurt van de zenuwen die de pijn overbrengen, wat tijdelijke of langdurige verlichting geeft.
In sommige gevallen kan radiofrequentie worden gebruikt om de activiteit van de beschadigde zenuwen te moduleren, waardoor het pijngevoel afneemt.

Radiofrequentietherapie

Gepulseerde radiofrequentie is een geavanceerde techniek die gebruik maakt van hittegolven om het pijnsignaal dat door de zenuwen wordt doorgegeven te wijzigen.
Het is een effectieve en veilige optie voor patiënten die geen verlichting hebben gevonden met conventionele behandelingen.

Fysieke revalidatie

Fysiotherapie is essentieel om de mobiliteit te verbeteren en de spanning in littekenweefsel te verminderen.
Technieken zoals therapeutische massage, ultrasoundtherapie en rekoefeningen kunnen de pijn verminderen en de flexibiliteit van het getroffen gebied verbeteren.

Geavanceerde therapieën: Neuromodulatie

Voor ernstige en chronische pijn kan neuromodulatie, waaronder technieken zoals transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) vallen, een haalbare optie zijn.
Deze technieken veranderen de zenuwsignalen die naar de hersenen worden gestuurd, waardoor de pijnperceptie afneemt.

Preventie van pericatriciale pijn

Hoewel het niet altijd mogelijk is om pijn in het hartzakje te voorkomen, kunnen sommige maatregelen helpen om het risico op het ontwikkelen van deze aandoening te minimaliseren:

  • Verzorging van het litteken: Het litteken schoon en beschermd houden, vooral in de eerste stadia van het genezingsproces, is cruciaal om complicaties te voorkomen.
  • Postoperatieve revalidatie: Het opvolgen van de aanbevelingen van fysiotherapeuten en pijnspecialisten na de operatie kan belangrijk zijn om pijnlijke littekenvorming te voorkomen.
  • Vroegtijdig ingrijpen: Als pijn in de buurt van het litteken in een vroeg stadium wordt vastgesteld, is het belangrijk om een pijnspecialist te raadplegen om zo vroeg mogelijk met de behandeling te beginnen en de ontwikkeling van chronische pijn te voorkomen.

Conclusie

Pericardiale pijn kan een slopende aandoening zijn, maar dankzij de vooruitgang in de pijngeneeskunde is het mogelijk om verlichting te vinden en de kwaliteit van leven te verbeteren.
In Clínica San Román zetten onze specialisten op de afdeling Pijnbestrijding zich in om gepersonaliseerde oplossingen te bieden voor elke patiënt.
Van farmacologische behandelingen tot minimaal invasieve interventies zoals radiofrequentie of zenuwblokkades, het doel is altijd om effectieve en langdurige verlichting te bieden.

Als u last heeft van pijn in het hartzakje of iemand kent die er last van heeft, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen voor een persoonlijk consult om de behandelingsmogelijkheden in Clínica San Román te bekijken.

Deel

Gerelateerde berichten

Infiltraciones en la Rodilla

Knie-injecties: alles wat u moet weten

Knie-injecties zijn een effectieve behandeling om de pijn te verlichten en de gewrichtsfunctie te verbeteren, vooral bij patiënten met artrose of sportblessures. Bij deze minimaal