Morton neuroma - Clínica San Román

Behandeling van morton neuroma

Mortons neuroma is een pijnlijke aandoening van de gewone plantaire digitale zenuw, meestal in de derde en vierde intermetatarsale ruimte. Het wordt gekenmerkt door een gevoel van scherpe pijn, een branderig gevoel of kramp die kan uitstralen naar de tenen. Hieronder volgt een gedetailleerde beschrijving van Mortons neuroma, de etiologie, klinische verschijnselen, diagnoses en een uitgebreid overzicht van mogelijke behandelingen.

Características
Manifestaciones

Kenmerken en oorsprong

- Etiopathogenese
- Mortons neuroma is een compressieneuropathie die optreedt wanneer de gewone plantaire digitale zenuw geïrriteerd en verdikt raakt door druk tussen de middenvoetsbeentjes. Deze compressie kan geassocieerd worden met verschillende factoren:
- Anatomie van de voet: Een platte voet of geproneerde voorvoet kan predisponeren voor verhoogde druk op de zenuw.
- Ongeschikt schoeisel: Hoge hakken of smalle schoenen die de voorvoet samendrukken.
-Repetitief trauma: Activiteiten die constant druk uitoefenen op de voorvoet, zoals hardlopen of springen.

Klinische manifestaties

Typische symptomen zijn onder andere:

- Acute pijn: Vooral tijdens het lopen of het dragen van bepaalde soorten schoeisel.
- Paresthesieën: tintelingen of gevoelloosheid in de vingers.
- Krampen: Krampachtige pijn die uitstraalt naar de interdigitale ruimtes.
- Teken van Mulder: Pijn en een voelbare knak bij compressie van de aangetaste intermetatarsale ruimte.
- Diagnose De diagnose is gebaseerd op de klinische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek. Aanvullende tests zijn onder andere:
- Röntgenfoto’s: Om andere oorzaken van middenvoetsbeenklachten uit te sluiten.
- Magnetic Resonance Imaging (MRI) en echografie: om de verdikking van de zenuw zichtbaar te maken en andere massa’s uit te sluiten.
- Elektromyografie: Hoewel dit minder vaak voorkomt, kan het helpen om de diagnose te bevestigen door de zenuwgeleiding te beoordelen.

Behandelingen voor morton neuroma

Mortons neuroom is een behandelbare aandoening met een combinatie van conservatieve maatregelen en, in resistente gevallen, chirurgische ingrepen. De keuze van de behandeling hangt af van de ernst van de symptomen, de respons op de initiële therapieën en de individuele kenmerken van de patiënt. Een grondige evaluatie en een multidisciplinaire aanpak zijn essentieel voor het beste klinische resultaat.

1. Hygiëne en houdingsmaatregelen:
- Geschikt schoeisel: Draag brede, platte schoenen.
- Steunzolen: Aangepaste inlegzolen om de druk op de voet te herverdelen.
2. Geneesmiddelen:
- Pijnstillers en ontstekingsremmers: Om pijn en ontstekingen onder controle te houden.
- Infiltraties: Injecties met corticosteroïden en lokale anesthetica om ontstekingen te verminderen en pijn te verlichten.
3. Fysiotherapie:
- Rekoefeningen: Om de druk op de zenuw te verlichten.
- Massage en manuele therapieën: Om de spanning in de weke delen te verminderen.

Chirurgische behandelingen

Wanneer conservatieve behandelingen falen, worden chirurgische opties overwogen:
1. Neurolyse:
- Loslating van het transversale intermetatarsale ligament: Deze procedure verlicht de druk op de zenuw zonder deze te verwijderen.
2. Neurectomie:
- Excisie van de aangetaste zenuw: geïndiceerd in ernstige of terugkerende gevallen. Hierbij wordt het verdikte zenuwsegment verwijderd.
3. Osteotomieën:
- Osteotomieën van het middenvoetsbeentje: Uitgevoerd in combinatie met losmaken van de gewrichtsbanden om de positie van het middenvoetsbeentje te wijzigen en zenuwcompressie te verminderen.

Postoperatieve periode

Na de operatie moet specifieke zorg worden gevolgd om een goed herstel te garanderen:
- Postoperatief verband en schoeisel: Om de voet te beschermen en een goede genezing mogelijk te maken.
- Revalidatie: Fysiotherapie om de voetfunctie te herstellen en complicaties te voorkomen.
- Klinische en radiologische follow-up: Om een goede consolidatie en herstel te garanderen.